ผลการปฏิบัติธรรมของพระมหาเถระจากประเทศเกาหลี
การนั่งสมาธิ...ต้องทำง่ายๆ...ต้องทำสบายๆ...ต้องทำใจเย็นๆ
รัศมีธรรมแผ่ไปทุกที่ที่มีพระธุดงค์
ธุดงค์ธรรมชัย พระธรรมทายาท รุ่นกองพลแสนรูป
ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน M แรกของชีวิตแม่ค้าข้างถนน
ก่อนเข้าวัดลูกตกระกำลำบากมาก มีชีวิตแบบหาเช้ากินค่ำ โดยรับจ้างเย็บผ้ามีรายได้แค่วันละ 79 บาท ส่วนสามีก็เป็นแค่ลูกจ้างในร้านตัดผม ที่มีรายได้ไม่แน่นอน บางทีก็ได้แค่ 65 บาทต่อวันเท่านั้น ซึ่งเราต้องเอารายได้ทั้งหมดมาเลี้ยงลูกอีก 3 คน และต้องส่งให้แม่สามีด้วย
ไอศกรีมสีใสๆ
หนูก็นึกถึงไอศกรีมกลมๆ มีหลายสี หลายรส เช่น ช็อกโกแลต สตรอเบอรี่ วานิลลา ไอศกรีมนั้นกลายเป็นสีขาวใหญ่ขึ้นๆ พอสีขาวหายไป ก็ปรากฏเป็นสีใสๆ หนูไม่ได้คิดอะไร มองไปเรื่อยๆ ไอศกรีมกลมๆใสๆ ก็ลงมาอยู่กลางท้อง มีความสุขมาก สุขตลอดเวลาเลยค่ะ
นักดาราศาสตร์เตรียมรับมือดาวหางชนโลก
อุโมงค์ใจของลูกสว่างแล้วค่ะ
ทุกคำพูดของหลวงพ่อแทงใจดำลูกทุกครั้ง จนใจของลูกสว่างไสว เหมือนหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด เหมือนจุดเทียนไขในที่มืดเลยค่ะ บางครั้งฟังแล้วถึงกลับน้ำตาไหล สิ่งที่ลูกแสวงหามานาน อยู่ตรงหน้าลูกนี่เอง ลูกดู DMC ทุกวันและเริ่มมีความสุขจนลืมไปเลยว่าลูกกำลังมีความทุกข์อยู่
นี่แหละคือชีวิตสมณะ
ก่อนบวชครั้งนี้ กระผมไม่เคยคิดเลยว่าจะบวช เพราะอายุมากและเคยบวชมาแล้ว แต่พอถึงวันสุดท้ายที่ทางวัดพระธรรมกายปิดรับสมัครครั้งแรก จำได้ว่าเป็นเช้าวันอาทิตย์ ขณะที่กำลังล้างถ้วยกาแฟ เพื่อจะเดินทางไปวัดพระธรรมกายตามปกติ กระผมเกิดมีอาการเหมือนมีอะไรบางอย่างจากศูนย์กลางกายบอกให้บวช จึงตัดสินใจไปตามนั้นทันที
ความสมดุลของชีวิตที่เมืองดาวาว
ผมได้ทำหน้าที่ชักชวนเพื่อนๆ จาก 3 ประเทศ คือฮ่องกง ฟิลิปปินส์ เวียดนาม ให้มาเรียนรู้การนั่งสมาธิ ในโครงการ The Middle Way ทำให้เพื่อนๆได้พบกับความสุขภายใน ซึ่งเพื่อนๆในประเทศฮ่องกงและฟิลิปปินส์
สังคมไทยน่าห่วง เด็ก เยาวชนดื่มเหล้าเพิ่มเกือบ 3 เท่า
อัศจรรย์วันบรรพชา ฟ้าละไม...ใจสบาย (ต่อ)
พิธีบรรพชาสามเณรธรรมทายาท ณ วัดพระธรรมกาย